Λίγο πριν ξεμυτίσει η ανατολή...

Mάρτιος... Για μένα είναι αυτό που λέμε ακριβώς λίγο πριν ξεμυτίσει η ανατολή. Ακόμα νύχτα (με τους καιρούς και τις μεγάλες νύχτες του χειμώνα) αλλά και με την υπόσχεση ότι σε λίγο όλα θα ξυπνήσουν και πάλι. Η φύση, οι ρυθμοί, οι άνθρωποι και οι διαθέσεις θα αρχίσουν να βγαίνουν σιγά σιγά προς τα έξω (με κάθε ερμηνεία αυτό). 

Πάμε να κάνουμε κάτι παραπάνω για τον μήνα που μόλις υποδεχθήκαμε; 

Ναι. Μόλις ξεκίνησε! Καλή αρχή λοιπόν. Πάμε για την τοπ πέντε λίστα μας για να βοηθήσουμε λίγο παραπάνω; 

1.  Κάνε μια λίστα. Όχι με αυτά που θέλεις να γίνουν (tricked you here ha?) 

Mε αυτά που θέλεις να νιώσεις! Γνωρίζω ότι εδώ θα υπάρχει ένας εύλογος εσωτερικός διάλογος που μπορεί να λέει, "και αν εγώ γνωρίζω τι θέλω να νιώσω, είναι στο χέρι μου να τα νιώσω;". Αυτό ας μην το συζητήσουμε τώρα. Κάνε τη  λίστα εσύ, πάρε την καθαρή επίγνωση, και μετά βλέπουμε...;-) Τη λίστα παρακαλώ γραπτώς. Ευχαριστώ. 

2. Σημείωσε επίσης και τα πέντε πράγματα για τα οποία είσαι ευγνώμων για το μήνα που μόλις πέρασε. (Όποιος δυσκολεύεται να βρει πέντε καλό θα είναι να προσπαθήσει να βρει παραπάνω, έτσι ώστε να "ξυπνήσει" μια περιοχή της προσοχής του η οποία έχει τεμπελιάσει επικίνδυνα. 

3. Το Μάρτιο επίσης, σου έχω νέα. Έχεις καλεσμένους. Μάλιστα έχεις έναν καλεσμένο πολύ σημαντικό και πρέπει να τον περιποιηθείς και να τον φροντίσεις ιδιαιτέρως. 

Εσένα! 

Αν ήσουν ο καλύτερος καλεσμένος σου, με ποιον τρόπο θα σε φρόντιζες; (!)

Τι περιποίηση θα σου παρείχες; Χαρτί, μολύβι και ξεκίνα να σημειώνεις. 

Life is what you make of it.

www.lifecoachelina.com

4.  Λουλούδια. Ναι, ναι!!! Αγόρασε λουλούδια και βάλτα στο βάζο σου. Είναι στη φύση μας να ομορφαίνει η διάθεση μας με τα λουλούδια.Φρέζιες, μανουσάκια, ζουμπούλια,  ανεμώνες.... Μπορεί να προκύψει κανένα φτέρνισμα παραπάνω αλλά χαλάλι! Το σπίτι θα μεταμορφωθεί. Οκ. Το γνωρίζω. Αυτή είναι λίγο γυναικεία συμβουλή. Αλλά για τους κυρίους της παρέας, έχω τροποποίηση: Αγοράστε λουλούδια και...προσφέρετε τα, σε μια από τις γυναίκες που αγαπάτε. Σύντροφο ή αν δεν υπάρχει προς το παρόν, στη μητέρα, στη φίλη, ή ακόμα στείλτε τα...ανώνυμα! (you just entered the life-changing zone ;-) )

5. Πάρε την ευθύνη σου! Δηλαδή πάρε την ευθύνη για τη διάθεση σου, για τις εμπειρίες σου, για τον εαυτό σου. Είναι μια όχι εύκολη απόφαση ομολογουμένως, αλλά έχεις δοκιμάσει να πετάξεις; Μόλις πάρεις την ευθύνη για τον εαυτό σου, θα αποκτήσεις την αίσθηση της απόλυτης ελευθερίας. Πραγματικά θα "πετάς" 

                                                          www.lifecoachelina.com

Αυτά για καλημέρα και για καλό μήνα. 

Gotta go now...Meet me at the florist's ;-)

Με εκτίμηση,

Eλίνα Γιαχαλή

Nlp Life Coach

www.lifecoachelina.com

Αν επιθυμείς να δεις πως μπορεί το Life Coaching να μεταμορφώσει τη ζωή σου επαγγελματικά και προσωπικά, μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί μου. Τα νέα προγράμματα ατομικού Life Coaching το κάνουν πλέον  προσιτό στον κάθε ένα που είναι αποφασισμένος να διεκδικήσει μια καλύτερη ζωή, και να εντάξει αυτό το εργαλείο επιτυχίας στη ζωή του! Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το πως μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί μου μπορείς να βρεις εδώ ή να καλέσεις στο 6945 460088. Θα χαρώ να συζητήσουμε τις ανάγκες σου μαζί. 

Τι γεύση έχει η ευτυχία στη δική σου ζωή;

Ζούμε σε μια εποχή που το κυνήγι για θετική ενέργεια έχει αναχθεί σε κυνήγι του θησαυρού.Παρόλαυτα, η θετική σκέψη και η θετική ενέργεια δεν μπορούν να είναι μηνύματα τα οποία σου μεταφέρονται από κάποιον που σου κουνάει το δάχτυλο με ύφος ειδικού. Η θετική σκέψη και η θετική ενέργεια πρέπει να προκύπτουν ως μέρος της φυσιολογικής μας λειτουργίας ως υγιείς άνθρωποι.

Life is what you make of it.

Πιο συγκεκριμένα θα προκύψουν αυθόρμητα όταν   οι συνθήκες γύρω κάνουν στην άκρη, ο εσωτερικός μας διάλογος σιωπήσει,  για να φανεί η γνήσια φύση  του ανθρώπου πέρα από το φυλακιστικό Εγώ μας και τους φόβους που μας τρομάζουν. 

Η κριτική, οι συγκρίσεις, οι προσδοκίες, οι κατηγορίες, η θυματοποίηση και η αυτοκριτική είναι όλες έννοιες που δεν θα αφήσουν χώρο για να ανθήσουν τα συναισθήματα που τόσο θαυμάζουμε και τόσο κυνηγάμε, όπως αυτό της γαλήνης, της ευεξίας και της πληρότητας.

Η ευτυχία θα μπορούσε να είναι μια αίσθηση ευφορίας η οποία προκύπτει κάθε φορά που αποδεχόμαστε πέρα από κάθε κριτική αυτό ακριβώς που είμαστε. Αυτό ακριβώς που ζούμε. Και το καλωσορίζουμε. 

Επίσης, θα μπορούσε να είναι η ευφορία εκείνη που προκύπτει κάθε στιγμή που αποδεχόμαστε αυτό ακριβώς που είναι οι άλλοι, πέρα από τα φίλτρα των δικών μας προσδοκιών, φόβων και πεποιθήσεων.

Γνήσια ατόφια ευτυχία θα μπορούσε να βιώσει κάποιος τη στιγμή εκείνη που αντιλαμβάνεται ότι κάθε στιγμή εμπεριέχει μια δυνατότητα. Τη δυνατότητα να επιλέξουμε την αντίδραση μας στις εξωτερικές συνθήκες και να ανέβουμε ένα ακόμα σκαλί στη σκάλα της προσωπικής μας προόδου.  

Life Coaching can turn your life from good to great.
www.lifecoachelina.com

Εμπεριέχει την ευκαιρία να αντιδράσουμε με τρόπο ο οποίος θα μας αφήσει ακόμα πιο απελευθερωμένους από τους προσωπικούς μας φραγμούς και φόβους. Θα μας αφήσει λίγο πιο ελεύθερους και ζωντανούς.Για να μην παρεξηγηθώ θα ήθελα να κάνω μια παρένθεση εδώ. 

Ο δρόμος προς την ολοκλήρωση και την ευτυχία δεν θα μπορούσε να είναι μια παθητική αποδοχή της εκάστοτε κατάστασης. Το αντίθετο!!!

 Χρειάζεται μια πολύ δραστήρια και ενεργητική στάση από τον κάθε ένα από εμάς. Χρειάζεται κάποιος να έχει αποκτήσει την τέχνη του να μπορεί να δει από τα δικά του μάτια, γνωρίζοντας ενδεχομένως ποια είναι συνήθως τα φίλτρα (μεταπρογράμματα τα  οποία οδηγούν σε διαστρεβλώσεις, γενικεύσεις  και διαγραφές που συμβαίνουν υποσυνείδητα κάθε στιγμή στο υποσυνείδητο μας) που διαστρεβλώνουν τον δικό του φακό. 

Πρέπει επίσης να μπορεί να μπει σε δεύτερη θέση. Δηλαδή τη θέση του συνομιλητή του. Και να πλησιάσει αυτό που εκείνος εννοεί… (Nα το πλησιάσει είναι ίσως από μόνο του μια μεγάλη επιτυχία, καθώς η βιολογία της σκέψης μπορεί να μην του επιτρέψει να το καταλάβει πλήρως ποτέ).

Και τέλος θα πρέπει να έχει αποκτήσει την πανίσχυρη δεξιότητα του να αποστασιοποιηθεί του γεγονότος και να δει τα πράγματα απ’έξω σαν ένας τρίτος, αντικειμενικός παρατηρητής. (Τρίτη θέση συνειδητότητας). 

Μέσα από το ανθρώπινο  συναίσθημα της αγωνίας μας για το αύριο υπάρχει η θετική πρόθεση της αναζήτησης της συναισθηματικής και της υλικής  μας ασφάλειας. Αν το αποδεχτούμε ως φυσιολογικό και αν αναλογιστούμε πόσες φορές η ζωή απλά ξεπέρασε τις προσδοκίες μας, ξαφνιάζοντας μας ευχάριστα, θα καταλάβουμε ότι ίσως η αναζήτηση της ασφάλειας είναι επικίνδυνη περιοχή από μόνη της. Και ίσως αποκτήσουμε μεγαλύτερη δύναμη να αφεθούμε στη Ροή. 

Αν κάποιος έπρεπε να συνοψίσει σε μια πρόταση τη συνταγή της ευτυχίας θα μπορούσε να πει ότι δεν υπάρχει one-fits-all formula.

                                                       
Αν κάποιος έπρεπε να συνοψίσει σε μια πρόταση τη συνταγή της ευτυχίας θα μπορούσε να πει ότι δεν υπάρχει one-fits-all formula.
Ο κάθε ένας καλείται να φτιάξει το δικό του προσωπικό mix. Η ζωή και οι "συγκυρίες" στις οποίες εκτίθεται ο κάθε ένας από εμάς είναι το "εργαστήριο" στο οποίο θα δημιουργήσουμε τη δική μας φόρμουλα.Παρόλαυτα υπάρχουν τρία συστατικά βάσης απαραίτητα για όλους:Ευγνωμοσύνη, αποδοχή και η επίγνωση της ελεύθερης βούλησης που έχει ο κάθε ένας από εμάς στον τρόπο με τον οποίο θα σκεφτεί, τον τρόπο με τον οποίο θα μιλήσει στον εαυτό του και κατ'επέκταση τον τρόπο με τον οποίο θα αντιδράσει στη ζωή.

Με εκτίμηση,

Eλίνα Γιαχαλή

Αν επιθυμείς να δεις ποια μπορείς να γίνεις με την σωστή υποστήριξη, μπες στην κοινωνία της ΕνΕλπίς. 

Με ρωτήσαν αν πιστεύω...

Καλή Μεγάλη Εβδομάδα σε όλους.

Με ρωτήσαν αν πιστεύω. Επίσης με ρώτησαν αν θα νηστέψω...

Σχετικά με την οργάνωση της θρησκείας μας  θα μπορούσα να πω ότι έχω πολλές διαφωνίες. Αν πιστεύω σε έναν παρεμβατικό και εκδικητικό Θεό; Nope! No way Jose...Sorry...Δεν θα κοιτάξω προς τα πάνω βρίζοντας όταν μου σκάσει το λάστιχο, ρωτώντας γιατί εμένα. Άλλη δουλειά δεν είχε εκείνος εκεί επάνω (αν υπάρχει), ξύπνησε και είπε:  

«Αυτή η Ελίνα μου την έσπασε εχθές γιατί έφαγε σοκολάτα. Ας της σκάσω το λάστιχο!» :-/

…........

Όσον αφορά τη νηστεία... εξαρτάται και πάλι. Πολλοί ίσως νιώθουν ενοχή και αμαρτία ως κίνητρο νηστείας. Και πέφτουν στα τάρταρα της ενοχής αν καταλάβουν ότι κατά λάθος έφαγαν κάτι που περιείχε αυγό. Ή γάλα...Αμάρτησαν...Είναι Αμαρτωλοί…!

Και πάλι θα με βρείτε απέναντι σε αυτό. Η ενοχή δεν νομίζω να ήταν η επιθυμία κανενός Φωτισμένου Θεανθρώπου. Όυτε  ο χαρακτήρας του Τιμωρού μου κολάει σε όλο αυτό. Τα σκοτεινά και ενοχικά συναισθήματα που χρησιμοποιήθηκαν στην οργάνωση της Θρησκείας μας από κοινούς ανθρώπους για να δαμάσουν τις μάζες, έχουν διώξει πολλά μεγάλα μυαλά μακριά, καθώς η λογική τους δεν τα αποδέχτηκε. (Λογικό)

Με το δικό μου μυαλό αν υπήρξε όντως εκείνος ο Άγιος Θεάνθρωπος μάλλον θα επιθυμούσε να μεταδώσει την εσωτερική γαλήνη και την πληρότητα στους μαθητές του (και δεν θα τον ενδιέφερε ιδιαίτερα η έννοια "ακόλουθοι" 'ή "πιστοί" που λένε οι παπάδες).

Μάλλον θα είχε οραματιστεί έναν κόσμο από ελεύθερους ανθρώπους με περίσσεια καλοσύνη οι οποίοι θα μοιράζονταν τα αγαθά τους καθώς δεν θα είχαν τον φόβο της στέρησης μέσα τουςκαι το μικρόβιο της ενοχής.

 Σκέψου το λίγο... Αν όλοι μας νιώθαμε πλήρεις και ευτυχισμένοι...θα είχαμε στραμμένα τα βλέμματα στην απάτη ή την αρπαχτή; Στο έγκλημα ή την εκδίκηση; Αν όλοι μας νιώθαμε ελεύθεροι να είμαστε η φύση μας θα τα κάναμε τόσο μπάχαλο;  Τα ζώα δεν έχουν θρησκεία να τους βουρλίζει το μυαλό. Frankly, δεν μου φαίνεται ότι τα πήγαμε  καλύτερα από αυτά…

Παρόλαυτα θα κάνω την έκπληξη και θα πω: Ναι. Πιστεύω!

Με κάνει να νιώθω όμορφα αυτό και με δυναμώνει. Άλλα δεν θα γεμίσω με εικονάκια το Facebook. Δεν θα φιλήσω όλες τις εικόνες όταν μπω στην εκκλησία, και θα θυμώσω αν κάποιος επιχειρήσει να με γεμίσει με ενοχή και φόβο για θέματα που πάνε κόντρα στην ανθρώπινη φύση μου, όπως το φαγητό ή η σχέση μου με το άλλο φύλλο.

Αντί αυτού θα προσπαθήσω να βοηθήσω όποιον καταλάβω ότι το χρειάζεται.  Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι μια εβδομάδα με ευκαιρία να τιμήσουμε την πνευματικότητα μας. Όχι να περάσουμε εξετάσεις στο πόσο καλή αυτοπειθαρχία έχουμε στα σουτζουκάκια, ενώ φεύγοντας θα πετάξουμε και τα σκουπίδια μας στο κατώφλι του γείτονα όταν αυτός δεν κοιτάει. 

Καλή Μεγάλη Εβδομάδα σε όλους εύχομαι.  Όχι σαν μια ευκαιρία να θυμηθούμε τον φόβο και τη στέρηση. Αλλά σαν μια ευκαιρία να έρθουμε πιο κοντά στην σωματική και την  πνευματική μας υγεία, σαν εργαλεία για τη διαδρομή μας προς την εσωτερική μας ευτυχία και πληρότητα.

Με εκτίμηση,

Ελίνα Γιαχαλή

Σχετικά με εμάς... εσάς...και την αγάπη...

www.lifecoacelina.com

Σήμερα θα μιλήσουμε για το φλέγον θέμα του μήνα...

...σχετικά με εμάς,  εσάς και εκείνους.

Ναι ναι...υπάρχουν εκείνοι που είναι ερωτευμένοι και είναι με τον σύντροφο που επιθυμούν. Σε αυτούς θα πω αφήστε τις προσδοκίες και ζήστε τη στιγμή. Συχνά ερωτευόμαστε την καλύτερη δυνατή εκδοχή του ανθρώπου που έχουμε δίπλα μας και όχι αυτόν που όντως είναι. ('Ελα τώρα που δεν καταλαβαίνεις...)
Έτσι λοιπόν, βάζουμε μπροστά το Pygmalion Project αρχίζοντας την κοπτική και την ραπτική του ανύποπτου άλλου. Κόψε λίγο αυθορμητισμό, βάλε λίγο παραπάνω φιλοδοξία, να σου πω...σου ξέφυγε λίγο στην  ανεμελιά...γίνε πιο υπεύθυνος... και πάει λέγοντας.

Δύο είναι τα πιθανά σενάρια εκεί. Στην πρώτη το άλλο μας μισό θα εξαντληθεί...και θα μας αφήσει μόνους μας να αναρωτιόμαστε τι συνέβη, ή να κατηγορούμε το άλλο φίλο, ή να κατηγορούμε τον εαυτό μας και πάει λέγοντας. 

Η άλλη εκδοχή πάλι, είναι να υποκύψει στις αλλαγές που θέλουμε να του κάνουμε. Αλλά τότε μάντεψε τι... Το τελικό αποτέλεσμα των δικών μας παρεμβάσεων δεν είναι (φυσικά) αυτό το οποίο μας γοήτευσε και μας προκάλεσε το ενδιαφέρον στην αρχή. Πάει το ελεύθερο πνεύμα, πάει ο αυθορμητισμός πάει και το άπιαστο... Έτσι, παύουμε εμείς οι ίδιοι να το θέλουμε. Και καταλήγουμε και πάλι μόνοι...Ω, σαν το λεμόνι! Καλό;

Μήπως αυτό που κάνουν εκείνοι που είναι ευτυχισμένοι μέσα στη σχέση τους είναι η αποδοχή; Τι δεν καταλαβείνεις πως αντέχουν;  Η γκρίνια είναι so last-year. Εσύ το έλεγες προχθές. Θυμίσου.

Έχουμε βέβαια και τις άλλες ψυχές. Εκείνοι που είναι ερωτευμένοι με κάποιον - κάποια που δεν είναι μαζί. Σε εκείνους θα πω συγχαρητήρια και καλή επιτυχία.  (και καλά κουράγια αλλά αυτό εννοείται) Αυτό το συναίσθημα σας κρατάει ζωντανούς. Σας κάνει να θέλετε να βελτιώνεστε. Σας δίνει έμπνευση. Σας βάζει σε διάλογο με τον εαυτό σας. Πάρτε από αυτόν τον διάλογο. Ακούστε τον. Γιορτάστε το. Ναι, σοβαρά μιλάω. Έχει πολλά δώρα αυτή η διαδρομή. 

Υπάρχουν επίσης και αυτοί που είναι σε σχέση. Αλλά όχι με αυτόν που είναι ερωτευμένοι. Με άλλον.  Εκεί τα πράγματα σφίγγουν. Μια μέρα με τον λάθος άνθρωπο είναι μια χαμένη μέρα με τον σωστό. Για να μην μιλήσω για τη νύχτα! Κάθε μια άγευστη στιγμή είναι μια χαμένη στιγμή γεμάτη γέλια. Κάθε ένα χασμουρητό από βαρεμάρα είναι μια χαμένη αγκαλιά γεμάτη ζεστασιά. Πόσο ακριβά άραγε σας κοστίζει η ασφάλεια και η συνήθεια που έχετε; Μέχρι πόσο; 

Και είναι και εκείνοι που δεν είναι ερωτευμένοι με κανέναν. Και με τίποτα. Έχουν εξοικειωθεί με το άγευστο και το αποκαλούν light. Έχουν ξεχάσει πως είναι το να σε σκεπάζει κάποιος τρυφερά όταν κοιμάσαι. Πως είναι να σε προστατεύει, όταν δεν του το ζητάς καν. Πως είναι το να είναι δίπλα σου και να μην χρειάζεται να μιλήσετε. Γιατί είναι άνετα και έτσι... 

Σε αυτούς προτείνω να ξεκινήσουν άμεσα coaching (μαζί μου πάντα ;-) ) γιατί χάνουν σοβαρές λεπτομέρειες από την χρωματική παλέτα της ζωής. Γιατί το ξέρεις και το ξέρω...

Η ζωή είναι για να μοιράζεται dear. True story. 

Eλίνα Γιαχαλή

Και αν φόβιζες το Φόβο μια και καλή;

Σήμερα επέλεξα να μιλήσω για τις δυνατότητες που έχουμε μέσα από μια ιστορία - μεταφορά.

Τι θα συνέβαινε λοιπόν αν σήμερα αποφασίζες να μην πιεις νερό για όλη τη μέρα, στο σώμα σου; Πιο συγκεκριμένα τι σύμπτωμα θα έχει δείξει το σώμα σου αύριο το απόγευμα;

α. Θα έχει ξεπρηστεί, αφού θα του έχεις δώσει λιγότερα υγρά;

β. Θα έχει πρηστεί;

γ. Τίποτα;

To let something IN you have to let something else GO...
www.lifecoachelina.com

Οι περισσότεροι θα γνωρίζουν από προσωπική πείρα ότι το σώμα μας θα έχει πρηστεί, παρότι του έχουμε στερήσει τα υγρά!

Γιατί συμβαίνει αυτό;

Απλό.

Μόλις σταματήσουμε να πίνουμε νερό, τα νεφρά μας θα φοβηθούν ότι έρχεται περίοδος έλλειψης του στοιχείου που χρειάζονται. Ως αποτέλεσμα, θα αρχίσουν να κατακρατούν αυτό που πρόλαβαν να πάρουν. Το ίδιο θα συμβεί και στους ιστούς, στους μυς κλπ. Το αποτέλεσμα είναι ένα σώμα γεμάτο εγκλωβισμένα υγρά παντού, παρά το γεγονός ότι του δώσαμε λιγότερο από αυτά....

Τι θα συμβεί λοιπόν ότι αρχίσουμε πάλι να πίνουμε νερό;

Το σώμα θα πάψει να 'φοβάται' την περίοδο έλλειψης και θα πάψει να κρατάει 'αιχμάλωτο' αυτό που "πρόλαβε" και "άρπαξε"...

Το αποτέλεσμα είναι να απελευθερωθεί από το έξτρα νερό, και η εισροή και εκροή των υγρών θα ομαλοποιηθεί και θα επιστρέψει η ισορροπία.

Δηλαδή... το σώμα θα κρατάει αυτό που είναι ωφέλιμο και θα διώχνει αυτό που δεν χρειάζεται.

Τα παραπάνω θα μπορούσαν να θεωρηθούν ότι ανήκουν στον τομέα της βιολογίας ή ενδεχομένως της σωματικής υγείας.

Εδώ έχει ενδιαφέρον να ανοίξουμε λίγο τον φακό και να δούμε και λίγο πιο πέρα από το προφανές...

Τι συμβαίνει άραγε, όταν πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει υγεία και προσπαθούμε με νύχια και με δόντια να διατηρήσουμε τη δική μας; Παρόλα αυτά  θυμώνουμε και εξαγριωνόμαστε γιατί μας προκύπτει ξαφνικά να αρρωσταίνουμε συνεχώς;

Τι συμβαίνει όταν πιστεύουμε ότι δεν υπάρχουν αξιόλογοι άνθρωποι «στις μέρες μας» και (φυσικά) καταλήγουμε να μην συναντάμε κανέναν;

Τι συμβαίνει όταν πιστεύουμε  ότι είναι δύσκολο να χάσουμε βάρος και καταλήγουμε να υποσιτιζόμαστε αλλά και πάλι να μην χάνουμε γραμμάριο?

Ή για να στο πως πω πιο απλά, τι είναι αυτό που νομίζεις ότι είναι δύσκολο να έχεις; Και προσπαθείς με νύχια και με δόντια να κρατήσεις όσο από αυτό έχεις αποκτήσει;

Τι είναι αυτό που νομίζεις ότι είναι δύσκολο να έχεις;

Πες μου αλήθεια...το καταφέρνεις;;;

Τι θα συμβεί αν δεχτείς ότι για πολύ κόσμο υπάρχει σε αφθονία, και μπορεί να υπάρξει και για σένα αν πάψεις να το φοβάσαι;!

Ξέρω ότι ρωτάω και καθαρή πρόταση δεν έχω δώσει στο άρθρο. Είμαι Coach και η δουλειά μου είναι στην ουσία να σε βοηθήσω να δώσεις εσύ τις απαντήσεις που σου ταιριάζουν. Σαν Ελίνα όμως θα πω την πραγματικότητα που εμένα με έχει βοηθήσει πολύ. Εξυπηρετεί πολύ να πάψεις να φοβάσαι ότι δεν θα έχεις αυτό που χρειάζεσαι.  Because…what you resist, persists!

Eλίνα Γιαχαλή

...σαν ένα δάσος.

Σήμερα είχα την τύχη να πάρω μέρος σε μια εξόρμηση για μανιτάρια. Πρωτόγνωρη εμπειρία! Κυνήγι  μικρών λιχουδιών μέσα στο δάσος, παρέα με το θρόισμα των φύλλων, τις μυρωδιές του νωπού χώματος και την αίσθηση ότι πολλά μικρά ματάκια σε παρατηρούν πίσω από τα δέντρα, με λίγο φόβο, λίγη περιέργεια και λίγη αδιαφορία μαζί. Οι αισθήσεις σε full speed! Επιτέλους! 



Χαθήκαμε μέσα στις θάλασσες από φτέρες, και χτενίζαμε με τα μάτια μας το έδαφος για να βρούμε τα μικρά μανιτάρια. Με μια αίσθηση κατάκτησης φωνάζαμε τους δικούς μας να δουν αυτό που βρήκαμε, και να το θαυμάσουμε όλοι μαζί, πριν το κόψουμε και το βάλουμε στο καλάθι με την υπόλοιπη σοδειά μας...  

Αυτό όμως που είχε ακόμα περισσότερο ενδιαφέρον ήταν να παρατηρώ και να ακούω τους υπόλοιπους της ομάδας γύρω μας στην αναζήτηση τους για το καλό μανιτάρι.

Κάποιοι λοιπόν είπαν ότι ξύπνησαν από τις έξι  το πρωί, και βγήκαν να μαζέψουν τα καλύτερα. 
Και γέμισαν το καλάθι τους με αυτά... 

Κάποιοι άλλοι είπαν ότι αφού πέρασαν και άλλοι από δω σίγουρα θα τα μάζεψαν όλα, βεβαιώνοντας τους εαυτούς τους ότι δεν υπάρχουν άλλα καλά μανιτάρια πια. 
Και έτσι το καλάθι τους έμεινε σχετικά άδειο... 

Επίσης υπήρχαν εκείνοι που είπαν σε εκείνους μόνο τα χαλασμένα "τυχαίνουν".
Και συμβιβάστηκαν βάζοντας τα χαλασμένα στο καλάθι τους...

Και κάποιοι άλλοι απλά πήγαν στο δάσος αποφασισμένοι να μαζέψουν μανιτάρια,  έψαξαν και τα βρήκαν. Και γέμισαν το καλάθι τους με αυτά,τα μαγείρεψαν σπίτι συνοδεύοντας τα με λίγο καλό κρασί και απολαμβάνοντας τα με την αγαπημένη τους παρέα...

Οι "ξένοι" θα το έλεγαν abundance . Άλλοι το λένε τύχη.
Εγώ πλέον πιστεύω ότι είναι επιλογή το τι έχει αποφασίσει να βρει για το καλάθι της ζωής του ο κάθε ένας από εμάς. Εσείς σε πια ομάδα θα θέλατε να βρίσκετε τον εαυτό σας πιο συχνά; 

Ελίνα Γιαχαλή 

NLP Life Coach

Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την προσωπική σας ανάπτυξη μπορείτε να βρείτε εδώ. 

Η μέρα ξεκίνησε δύσκολα μπορείς να το πεις αλλα εγώ εκεί, με πείσμα να ψάχνω να βρω τα θετικά εκείνα που θα με βοηθούσαν να κράτησω την διάθεση μου ισορροπημένη και την δημιουργικότητα μου σε φόρμα. Το αυτοκίνητο είχε βγάλει μια ξαφνική ζημιά, είχα μαλώσει με την οικογένεια για τα μικρά καθημερινά - πλην όμως άκρως εκνευριστικά θέματα, και το προγράμμα μου είχε ανατραπεί αλλάζοντας μου - καταστρέφοντας μου δηλαδή όλα μου τα σχέδια για ξεκούραση.

Εκεί εγώ όμως. Πείσμα. Να βρω τι είναι αυτό που θα με κρατούσε ευδιάθετη...
Φτιάχνω έναν ωραίο καφέ να πάρω μαζί μου, βάζω την αγαπημένη μου μουσική στο ραδιόφωνο  και αρχίζω να κατευθύνομαι προς το συνεργείο κάνοντας ασκήσεις ηρεμίας σε όλη την διαδρομή. 

Εκεί λοιπόν που κάτι πήγαινε να γίνει φτάνω στον προορισμό μου.  Κοιτάζει το αυτοκίνητο ο ειδικός, κοιτάζει και εμένα - γυναίκα σε περιβάλλον συνεργείου, άρα εντελώς χαμένη υπόθεση - και βγάζει την ετυμηγορία.
Η ζημιά θα κοστίσει διπλάσια από αυτο που περίμενα - σύμφωνα με το τι κόστισε δυο χρόνια πριν το ίδιο πράγμα ( ΠΧ, δηλαδή Προ Χαρατσίου, αν σε βοηθάει η μνήμη σου). Τώρα όμως είχε έξοδα ο άνθρωπος. Δεν βγαίνει. Καταλαβαίνω..(;)

Οι επιλογές που είχα αν ήθελα να έχω το αυτοκίνητο μου άμεσα ήταν η εξής μια. Να δεχτώ να μου το φτιάξει. Έστω και αν κοστολογούσε την εργασία του γύρω στα 50 ευρω την ώρα ( μάλλον μικροχειρουργός παραθύρων αυτοκινήτων ήταν και κρατούσε χαμηλό προφίλ με το να δηλώνει απλός ηλεκτρολόγος. Αλλιώς πως να το εξηγήσεις;

Περίλυπη φεύγω και αφήνω το μικρό αυτοκίνητακι μου ενώ αρχίζω να σκέφτομαι πως θα γυρίσω σπίτι. Λεωφορείο; Ή ταξί; Ένιωσα λίγο σαν τον Οδυσσέα.. Σκύλα; Η Χάρυβδη; Εκείνη την στιγμή με την απειλή της απίστευτης αναμονής σε μια στάση λεωφορείου ή τον ακόμα πιο απειλητικό κίνδυνο ενός ταξιτζή ο οποίος θα ήθελε να πάμε από τον δρόμο που θα είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα, και μετά για να πνίξει τον πόνο του θα άναβε και ένα τσιγάρο - ο Χριστιανός- σκέφτηκα σοβαρά να το πάρω με τα πόδια. Με λίγη τύχη σε μια ωρίτσα θα ήμουν σπίτι. Άντε το πολύ μιάμιση!!!

Στο δευτερόλεπτο όμως αποφάσισε η τύχη για μένα και ακριβώς μπροστά μου ήρθε και σταμάτησε ένα ταξί.
"Κλείσε τη μύτη και μπες τώρα!"μου είπα. Όπως και έκανα.

"Καλησπέρα σας" μου είπε μια ζωντανή, καθαρή, ευγενική φωνή.
..."Καλησπέρα" ψέλισα υποψιασμένη.

"Που πάμε;" με ρωτάει ο αιφνιδιαστικά ευγενικός ταξιτζής.
Του λέω την διεύθυνση και είμαι καθόλα προετοιμασμένη για την μάχη της διαδρομής.
Και τότε ακούω εμβρόντητη:
"Απο που θέλετε να πάμε;"
Αυτός πάει να μου σπάσει τα νεύρα σήμερα! Να το δεις! Σκέφτηκα.
Του λέω και χωρίς δεύτερη κουβέντα ξεκινά την διαδρομή μας.

Αφού είχαν περάσει μερικά λεπτά και είχα αρχίσει να χαλαρώνω, αρχίζω να παρατηρώ το περιβάλλον γύρω μου. Χμ... Καθαρό. Όχι σπάνιο βέβαια για αντρικό αυτοκίνητο.
Και ξάφνου, εκεί, ανάμεσα στα δυο μπροστινά καθίσματα και πίσω απο το χειρόφρενο βλέπω ένα μικρό ανθρωπάκι που έλεγε: Απολαύστε την διαδρομή σας.
Κοιτάζω αριστερά και πάνω στην πόρτα βλέπω άλλο ένα που λέει: Η ζωή είναι παντού. Και απο τα δεξιά άλλο... Με άλλο ωραίο και αληθινό μήνυμα. Και μπροστά άλλο...
Εντυπωσιασμένη απο την ευχάριστη έκπληξη που συνάντησα μια όαση αισιοδοξίας μέσα στο λιγότερο πιθανό μέρος του κόσμου απευθύνομαι στον ταξιτζή και του λέω..,
- Δύσκολη η δουλειά σας ε;
- Συναντάτε τόσο κόσμο....
- Γιατί δύσκολη; Μου απαντάει; Την μουσικούλα μου έχω,το περιβάλλον μου το έχω φτιάξει εγώ όπως θέλω, και οι άνθρωποι που μπαίνουν εδώ θέλουν να πάνε στη δουλειά τους. Και αν τους πας δεν έχουν κανένα πρόβλημα.
...είπε ένας ταξιτζής που όπως έμαθα αργότερα, δουλεύει δώδεκα ώρες το εικοσιτετράωρο, έξι μέρες την εβδομάδα,  καθισμένος πίσω απο ένα τιμόνι και κάνοντας ακριβώς το ίδιο πράγμα μέρα μπει, μέρα βγει...

Εκείνη την στιγμή ευχαρίστησα την ζημιά που είχα πάθει το αμάξι μου.
Και μου δόθηκε άλλη μια ευκαιρία να επιβεβαιώσω την πεποίθηση που είχα μέσα μου, ότι το περιβάλλον στο οποίο ζούμε είναι το περιβάλλον το οποίο έχουμε μέσα μας. Και το έξω το ακολουθεί. Και όχι το αντίστροφο. 

ΥΓ. Δεν χρειάστηκε να καταβάλω άλλη προσπάθεια να μου φτιάξω την διάθεση. Η καλή διάθεση του ανθρώπου που συνάντησα έβγαλε νοκ-αουτ την δική μου ακεφιά στο λεπτό! Οι μπαταρίες μου ήταν και πάλι γεμάτες, η αισιοδοξία μου στα γνώριμα ψηλά επίπεδα και η εσωτερική μου γαλήνη απλωνόταν ξανά μέσα μου. Θυμήθηκα επίσης πως αν μπορεί ο κάθε ένας από εμάς να επηρεάσει τους γύρω του θετικά,  τότε το κύμα αυτό θα απλωθεί παντού...και οι καρδιές θα γαληνέψουν, σαν όπως όταν γυρίζουν σπίτι, στα γνωστά και στα οικεία...εκεί που είναι ασφαλές και όμορφο να είσαι ο εαυτός σου. 


Ελίνα Γιαχαλή 

NLP Life Coach

Πληροφορίες σχετικά με τα επόμενα σεμινάρια προσωπικής ανάπτυξης μπορείς να βρεις εδώ.