Σχετικά με εμάς... εσάς...και την αγάπη...

www.lifecoacelina.com

Σήμερα θα μιλήσουμε για το φλέγον θέμα του μήνα...

...σχετικά με εμάς,  εσάς και εκείνους.

Ναι ναι...υπάρχουν εκείνοι που είναι ερωτευμένοι και είναι με τον σύντροφο που επιθυμούν. Σε αυτούς θα πω αφήστε τις προσδοκίες και ζήστε τη στιγμή. Συχνά ερωτευόμαστε την καλύτερη δυνατή εκδοχή του ανθρώπου που έχουμε δίπλα μας και όχι αυτόν που όντως είναι. ('Ελα τώρα που δεν καταλαβαίνεις...)
Έτσι λοιπόν, βάζουμε μπροστά το Pygmalion Project αρχίζοντας την κοπτική και την ραπτική του ανύποπτου άλλου. Κόψε λίγο αυθορμητισμό, βάλε λίγο παραπάνω φιλοδοξία, να σου πω...σου ξέφυγε λίγο στην  ανεμελιά...γίνε πιο υπεύθυνος... και πάει λέγοντας.

Δύο είναι τα πιθανά σενάρια εκεί. Στην πρώτη το άλλο μας μισό θα εξαντληθεί...και θα μας αφήσει μόνους μας να αναρωτιόμαστε τι συνέβη, ή να κατηγορούμε το άλλο φίλο, ή να κατηγορούμε τον εαυτό μας και πάει λέγοντας. 

Η άλλη εκδοχή πάλι, είναι να υποκύψει στις αλλαγές που θέλουμε να του κάνουμε. Αλλά τότε μάντεψε τι... Το τελικό αποτέλεσμα των δικών μας παρεμβάσεων δεν είναι (φυσικά) αυτό το οποίο μας γοήτευσε και μας προκάλεσε το ενδιαφέρον στην αρχή. Πάει το ελεύθερο πνεύμα, πάει ο αυθορμητισμός πάει και το άπιαστο... Έτσι, παύουμε εμείς οι ίδιοι να το θέλουμε. Και καταλήγουμε και πάλι μόνοι...Ω, σαν το λεμόνι! Καλό;

Μήπως αυτό που κάνουν εκείνοι που είναι ευτυχισμένοι μέσα στη σχέση τους είναι η αποδοχή; Τι δεν καταλαβείνεις πως αντέχουν;  Η γκρίνια είναι so last-year. Εσύ το έλεγες προχθές. Θυμίσου.

Έχουμε βέβαια και τις άλλες ψυχές. Εκείνοι που είναι ερωτευμένοι με κάποιον - κάποια που δεν είναι μαζί. Σε εκείνους θα πω συγχαρητήρια και καλή επιτυχία.  (και καλά κουράγια αλλά αυτό εννοείται) Αυτό το συναίσθημα σας κρατάει ζωντανούς. Σας κάνει να θέλετε να βελτιώνεστε. Σας δίνει έμπνευση. Σας βάζει σε διάλογο με τον εαυτό σας. Πάρτε από αυτόν τον διάλογο. Ακούστε τον. Γιορτάστε το. Ναι, σοβαρά μιλάω. Έχει πολλά δώρα αυτή η διαδρομή. 

Υπάρχουν επίσης και αυτοί που είναι σε σχέση. Αλλά όχι με αυτόν που είναι ερωτευμένοι. Με άλλον.  Εκεί τα πράγματα σφίγγουν. Μια μέρα με τον λάθος άνθρωπο είναι μια χαμένη μέρα με τον σωστό. Για να μην μιλήσω για τη νύχτα! Κάθε μια άγευστη στιγμή είναι μια χαμένη στιγμή γεμάτη γέλια. Κάθε ένα χασμουρητό από βαρεμάρα είναι μια χαμένη αγκαλιά γεμάτη ζεστασιά. Πόσο ακριβά άραγε σας κοστίζει η ασφάλεια και η συνήθεια που έχετε; Μέχρι πόσο; 

Και είναι και εκείνοι που δεν είναι ερωτευμένοι με κανέναν. Και με τίποτα. Έχουν εξοικειωθεί με το άγευστο και το αποκαλούν light. Έχουν ξεχάσει πως είναι το να σε σκεπάζει κάποιος τρυφερά όταν κοιμάσαι. Πως είναι να σε προστατεύει, όταν δεν του το ζητάς καν. Πως είναι το να είναι δίπλα σου και να μην χρειάζεται να μιλήσετε. Γιατί είναι άνετα και έτσι... 

Σε αυτούς προτείνω να ξεκινήσουν άμεσα coaching (μαζί μου πάντα ;-) ) γιατί χάνουν σοβαρές λεπτομέρειες από την χρωματική παλέτα της ζωής. Γιατί το ξέρεις και το ξέρω...

Η ζωή είναι για να μοιράζεται dear. True story. 

Eλίνα Γιαχαλή