Με ρωτήσαν αν πιστεύω...

Καλή Μεγάλη Εβδομάδα σε όλους.

Με ρωτήσαν αν πιστεύω. Επίσης με ρώτησαν αν θα νηστέψω...

Σχετικά με την οργάνωση της θρησκείας μας  θα μπορούσα να πω ότι έχω πολλές διαφωνίες. Αν πιστεύω σε έναν παρεμβατικό και εκδικητικό Θεό; Nope! No way Jose...Sorry...Δεν θα κοιτάξω προς τα πάνω βρίζοντας όταν μου σκάσει το λάστιχο, ρωτώντας γιατί εμένα. Άλλη δουλειά δεν είχε εκείνος εκεί επάνω (αν υπάρχει), ξύπνησε και είπε:  

«Αυτή η Ελίνα μου την έσπασε εχθές γιατί έφαγε σοκολάτα. Ας της σκάσω το λάστιχο!» :-/

…........

Όσον αφορά τη νηστεία... εξαρτάται και πάλι. Πολλοί ίσως νιώθουν ενοχή και αμαρτία ως κίνητρο νηστείας. Και πέφτουν στα τάρταρα της ενοχής αν καταλάβουν ότι κατά λάθος έφαγαν κάτι που περιείχε αυγό. Ή γάλα...Αμάρτησαν...Είναι Αμαρτωλοί…!

Και πάλι θα με βρείτε απέναντι σε αυτό. Η ενοχή δεν νομίζω να ήταν η επιθυμία κανενός Φωτισμένου Θεανθρώπου. Όυτε  ο χαρακτήρας του Τιμωρού μου κολάει σε όλο αυτό. Τα σκοτεινά και ενοχικά συναισθήματα που χρησιμοποιήθηκαν στην οργάνωση της Θρησκείας μας από κοινούς ανθρώπους για να δαμάσουν τις μάζες, έχουν διώξει πολλά μεγάλα μυαλά μακριά, καθώς η λογική τους δεν τα αποδέχτηκε. (Λογικό)

Με το δικό μου μυαλό αν υπήρξε όντως εκείνος ο Άγιος Θεάνθρωπος μάλλον θα επιθυμούσε να μεταδώσει την εσωτερική γαλήνη και την πληρότητα στους μαθητές του (και δεν θα τον ενδιέφερε ιδιαίτερα η έννοια "ακόλουθοι" 'ή "πιστοί" που λένε οι παπάδες).

Μάλλον θα είχε οραματιστεί έναν κόσμο από ελεύθερους ανθρώπους με περίσσεια καλοσύνη οι οποίοι θα μοιράζονταν τα αγαθά τους καθώς δεν θα είχαν τον φόβο της στέρησης μέσα τουςκαι το μικρόβιο της ενοχής.

 Σκέψου το λίγο... Αν όλοι μας νιώθαμε πλήρεις και ευτυχισμένοι...θα είχαμε στραμμένα τα βλέμματα στην απάτη ή την αρπαχτή; Στο έγκλημα ή την εκδίκηση; Αν όλοι μας νιώθαμε ελεύθεροι να είμαστε η φύση μας θα τα κάναμε τόσο μπάχαλο;  Τα ζώα δεν έχουν θρησκεία να τους βουρλίζει το μυαλό. Frankly, δεν μου φαίνεται ότι τα πήγαμε  καλύτερα από αυτά…

Παρόλαυτα θα κάνω την έκπληξη και θα πω: Ναι. Πιστεύω!

Με κάνει να νιώθω όμορφα αυτό και με δυναμώνει. Άλλα δεν θα γεμίσω με εικονάκια το Facebook. Δεν θα φιλήσω όλες τις εικόνες όταν μπω στην εκκλησία, και θα θυμώσω αν κάποιος επιχειρήσει να με γεμίσει με ενοχή και φόβο για θέματα που πάνε κόντρα στην ανθρώπινη φύση μου, όπως το φαγητό ή η σχέση μου με το άλλο φύλλο.

Αντί αυτού θα προσπαθήσω να βοηθήσω όποιον καταλάβω ότι το χρειάζεται.  Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι μια εβδομάδα με ευκαιρία να τιμήσουμε την πνευματικότητα μας. Όχι να περάσουμε εξετάσεις στο πόσο καλή αυτοπειθαρχία έχουμε στα σουτζουκάκια, ενώ φεύγοντας θα πετάξουμε και τα σκουπίδια μας στο κατώφλι του γείτονα όταν αυτός δεν κοιτάει. 

Καλή Μεγάλη Εβδομάδα σε όλους εύχομαι.  Όχι σαν μια ευκαιρία να θυμηθούμε τον φόβο και τη στέρηση. Αλλά σαν μια ευκαιρία να έρθουμε πιο κοντά στην σωματική και την  πνευματική μας υγεία, σαν εργαλεία για τη διαδρομή μας προς την εσωτερική μας ευτυχία και πληρότητα.

Με εκτίμηση,

Ελίνα Γιαχαλή